Met trots kondigen wij aan dat er vanaf nu een nieuwe rubriek is te vinden op onze site: boekreviews!
Deze eerste Retrokings boekreview gaat over een prachtig ogend en kleurrijk Engelstalig boek, met een harde cover en de 151 beste games van 1971 tot en met 2012. Te mooi om waar te zijn?
151 video games
Is die titel nou slim gekozen? Of slaat het gewoon nergens op? Zo’n titel valt natuurlijk gelijk op. Het doet vermoeden dat alle behandelde games wel echt tot de allerbeste games aller tijden behoren. Daar is over nagedacht. Niet 150, nee, want die ene game moest er namelijk ook nog bij. Raar getal? Maakt niet uit! Volschrijven tot 175 of 200? Nergens voor nodig! We hebben hier het beste van het allerbeste! Of toch niet?
Een boek vol plaatjes
“An illustrated history” suggereert dat het hier gaat om een boek vol veelzeggende plaatjes, waar de tekst van secundair belang is. Zo op het eerste gezicht ziet het er allemaal heel kleurrijk en goedgevuld uit, vooral als je van achter naar voren bladert. Kijk je wat verder, dan lijkt het alsof de auteur vooral de oudere games heeft gegoogeld en het eerste de beste plaatje wat hij is tegengekomen in z’n boek heeft geplakt. Eén van de beste voorbeelden is de enige (!) screenshot bij het verhaal van Tomb Raider, waar Lara Croft naar een gapend zwart gat staat te koekeloeren. Geen hol aan. En het is nog een screenshot van Tomb Raider II ook. Dit is echter wel een uitzondering. De auteur heeft aan de plaatjes van modernere games duidelijk meer aandacht besteed.
Verwarrende bijschriften
Gelukkig staat er bij bijna elk plaatje een bijschrift. Dus mocht een afbeelding vragen oproepen, dan is er altijd dat begeleidende tekstje nog. Toch? Nope. Het bijschrift bij bovengenoemde Tomb Raider II screenshot geeft aan dat er een reboot is uitgebracht in 2013 getiteld “Tomb Raider”. Huh? Dit is geen uitzondering. 99% van alle bijschriften hebben niets te maken met de afbeelding waar ze bij staan. Nog een voorbeeld? Men ziet een screenshot van Lemmings. Men vraagt zich af: goh, welke versie zou dat zijn? Er staat boven: “de moeder van Scott Johnston, een van de designers van de game, zorgde voor de stem van de Lemmings in de eerste versie van het spel”. Tja. Leuk om te weten, dat dan weer wel, maar helaas slaat de auteur in veel andere gevallen de plank driedubbel mis: geen nuttige info, niet leuk en soms nog misleidend ook.
Wollig taalgebruik
Bij “an illustrated history” verwacht je toch teksten die ondersteunend zijn aan het beeldmateriaal: kort en bondig met hoge informatieve waarde. Vergeet het maar. Meerdere malen lijkt het alsof de auteur moeite heeft om de ruimte tussen twee plaatjes vol te krijgen. Zijn taalgebruik verzandt dan in een dermate wolligheid dat het bijna irritant wordt om te lezen: zo’n tekst past beter in een roman dan in een boek over video games. En hij blijft dat trucje consequent inzetten. Kun je daar een beetje omheen lezen, dan zijn er best wel wat leuke feiten te ontdekken. Je moet de kop er wel bijhouden, zeker als Engels je moerstaal niet is. Voor je het weet blader je gedachteloos door naar de volgende pagina’s.
Vooral hedendaagse games
Hoewel ik de discussie “wat zijn de allerbeste games aller tijden” niet wil oprakelen hier, moet ik wel zeggen dat er aardig wat klassiekers missen. Sterker nog, tot de jaren 1990 wordt een minimale hoeveelheid games behandeld. Alleen de meest bekende arcade games en enkele home computer games passeren de revue. Voor mij is de begintijd van de video games de meest interessante periode, en daar ligt de focus dus duidelijk niet. Maar bij een “het beste van” lijstje moeten er keuzes gemaakt worden. En hedendaagse games genieten nu eenmaal meer bekendheid en hebben een hogere commerciële waarde. Bij commercie hoort ook een deadline. Eentje die duidelijk net niet door de auteur lijkt te zijn gehaald. Je komt best wel wat schoonheidsfoutjes, foutieve jaartallen en grammaticale missers tegen. En dat is jammer bij zo’n mooi vormgegeven boek.
Zeikerd! Noem eens wat goeds op dan!
Zoals gezegd, een prachtige vormgeving. Harde omslag, glossy verschijning, evenwichtige lay-out. Er worden tussen de bedrijven door ook best wel wat consoles en homecomputers beschreven en dat overzicht is aardig compleet te noemen. Alle games die worden genoemd horen in het boek thuis. “An illustrated history of 151 video games” is daarom ideaal om even snel te bekijken wat je de afgelopen 25 jaar gemist hebt en te achterhalen of het de moeite waard is om die gemiste klassieker nog eens te spelen.
Overzichtje!
An illustrated history of 151 video games, Engelstalig, 256 pagina’s, geschreven door Simon Parkin.
Plus: mooie vormgeving, aardig overzicht vanaf 1990
Min: komt afgeraffeld over, wollig taalgebruik, weinig games van voor 1990
Volgende boekreview: The Ultimate History of Video Games!