Ontdek Cannon Fodder, een uitstekende strategische shooter met een top-down perspectief. In 1993 werd de game uitgegeven door Virgin Interactive en ontwikkeld door Sensible Studios. Deze klassieker werd al snel erg populair toen het op de Commodore Amiga, PC en later ook op vele consoles verscheen. Zo kwam je aan je oorlogstrekken voordat er games als Command & Conquer, of Call of Duty bestonden.
De gameplay van Cannon Fodder is eigenlijk heel makkelijk te beschrijven: je gebruikt de muisaanwijzer en twee knoppen. Met de ene knop laat je jouw soldaten lopen, de andere knop geeft hen het bevel om op het door jouw geselecteerde doel te schieten. Vernietig alle vijanden, of behaal jouw missiedoelen en je hebt een level uitgespeeld. Het bestuurt inderdaad zo simpel als het klinkt, maar het leveldesign is slim ontworpen, je zal in het begin weinig tegenstand krijgen. Maar in de latere levels zal je tientallen doden veroorzaken.
Oorlog is nog nooit zo leuk geweest
Cannon Fodder leerde mij al heel vroeg aan hoe vlug je als soldaat dood kan gaan. Vandaar natuurlijk ook de titel van deze game, kanonnenvoer. In het spel worden jouw slachtoffers aan het einde van een missie dan ook geëerd met een vermelding in naam en rang. Als je na een level in het menu-scherm terecht komt, zie je reserve soldaten in de rij staan wachtend op nieuwe missies. Elk level komen er weer nieuwe rekruten bij, maar als de missie een aantal keren mislukt, dan wordt de rij al snel korter en korter. Aan de zijkant zie je een lijst met daarin een vermelding van een top vijf gevallen helden met naam, rang en het aantal kills. Daaronder staat jouw huidige squad op dezelfde wijze weergegeven.
Op de achtergrond zie je een heuvel met grafstenen van gevallen kameraden, je zal al heel snel merken, dat die heuvel steeds voller raakt. Hoe hoger de rang ven de gesneuvelde ‘held’, hoe indrukwekkender de grafstenen eruit zien. Hierdoor vond ik het leuk om de veteranen proberen te laten overleven om ze zo hoog mogelijk in rang proberen te krijgen. Meestal liet ik dan één teamlid los van de rest van de groep. Dan zette ik hem op een veilige plek neer tot het level voorbij was, zodat de kans tot overleven voor hem groter was. Het is me een keer gelukt om van de soldaten Jobs en Jools – de rekruten waarmee je de game start – generaals te maken. Er kwam ook een keer een naamgenoot voorbij, die wilde ik vroeger uiteraard ook per se laten overleven. Zelfs Mario en Luigi zijn van de partij!
Moorden met humor
Dat deze game is overgoten met een flinke dosis humor, mag met zo’n titel wel duidelijk wezen. Van de namen van de missies – die herkenbare filmuitspraken bevatten – tot de drijvende lijken en de lullige en hele grappige manieren waarop je dood kan gaan; je lacht je helemaal rot met dit spel. Het is erg vermakelijk om een grote groep vijanden door één handgranaat te laten sterven; de slachtoffers vliegen en stuiteren alle kanten op. Soms ziet het er zo hilarisch uit dat de game een glimlach op jouw gezicht zal toveren. Dat is dan ook de kracht van de game, het is erg simpel te besturen en alles ziet er ontzettend grappig uit en toch is het uitdagend. Als je een tegenstander uitschakelt, leeft hij heel soms nog en hoor je hem kreunen, wachtend om door jou uit zijn lijden te worden verlost. Tevens zijn er sneeuwscooters, tanks en helikopters aanwezig die op hun beurt weer voor komische situaties zorgen.
De vijanden komen tevoorschijn uit huisjes, barakken of andere plekken die je met granaten of raketten zo snel mogelijk kapot moet maken. Dit doe je door de deuren of het dak van een huis op te blazen. Maar je kan natuurlijk voor de gein ook een grote groep vijanden bijeendrijven om ze vervolgens op hilarische wijze neer te knallen. Het spel zit verder volgestopt met allerlei boobytraps. Waarschijnlijk zal je de eerste keer in een nieuwe situatie op brute wijze worden afgeslacht. Maar na wat ‘trial-and-error’ pogingen, leer je al snel wat je wel en niet kan doen. In het begin moet je oppassen voor drijfzand en zinkgaten. Later zijn er ook mijnen en andere gevaren verstopt.
De simpele maar zeer verslavende gameplay en het humoristische sfeertje maken deze game tot een absolute topper voor de Amiga, PC en andere consoles. Deze klassieker kreeg dan ook niet voor niets veel waardering van de media en de fans. Het is dan ook echt een aanrader als je deze game nog niet kent!
Nog meer kanonnenvoer
Een jaar later verscheen Cannon Fodder 2, exclusief voor de Amiga en PC. De gameplay is gelijk aan het eerste deel. Nieuw bij deze versie is dat je kan tijdreizen en verschillende scenario’s beleefd op ‘Alien Planet’. De levels bevatten veel verschillende voertuigen, zoals jeeps, tanks en helikopters.
In het jaar 2000 verscheen een speciale opgepoetste versie van Cannon Fodder 1 op de Game Boy Color. Deze nieuwe conversie naar de Game Boy Color werd voorzien van nieuwe soldaat- en eenheidsvormen, verbeterde A.I. van de vijanden, de game bevatte ook bazen, verbeterde audio met stemmen, full-motion video en tussenfilmpjes. Een matig tot slecht beoordeelde derde deel van de serie werd in 2012 uitgebracht. De game was dit keer van Russische makelij en ik heb deze zelf nog niet gespeeld. Maar de fans zeggen dat de game niet eens in de buurt komt van het leveldesign, de gameplay en het plezier van de eerste twee delen.
Speelde jij vroeger Cannon Fodder op de Amiga, PC of bijvoorbeeld de Megadrive? Laat het ons weten in de reacties.