Zonnebril? Check! Gun? Check! Eigendunk? Check! We kennen Duke Nukem allemaal als alienkont-schoppende, chick reddende, badass en antiheld. Dit is de originele game waar het allemaal mee begon. We blikken terug op deze Apogee klassieker.
Gevaar in de “nabije” toekomst
Het is 1997. Onze aarde wordt geteisterd door Dr. Proton en zijn kwaadaardige plannen. Het is aan Duke Nukem de taak om het kwaadaardige robotleger van Dr. Proton tegen te houden. Duke is de enige persoon die de plannen van Dr. Proton kan dwarsbomen en de aarde kan redden.
Duke Nukem (soms ook Duke Nukum genoemd) werd uitgebracht in drie episodes, waarvan de eerste als Shareware verkrijgbaar was. Het was één van de eerste 2D-platform games van Apogee en kwam uit in 1991. Zestien kleuren en een PC-speaker waren eerder nog nooit zo sexy. De eerste episode speelt zich af in Los Angeles, in de tweede episode reis je af naar de geheime maanbasis van Dr. Proton en in de laatste episode reis je door de tijd, want de kwaadaardige Dr. Proton had natuurlijk nog een troefkaart voor de Duke in petto. Laten we terugkijken naar deze platform klassieker.
Floppy’s & dynamietstaven
Meestal zijn de platformgames uit dit tijdperk nogal eentonig. Maar dat valt bij Duke Nukem echt reuze mee. Er zijn zat items te verzamelen, om aan je punten te komen, van floppy’s tot ballonnen. De verstopte dynamietstaven zijn er om je leven zuur te maken, en er zijn zat obstakels in het level gestopt die je schade toedoen. Door het drinken van cola of het eten van kip kun je de levensmeter weer aanvullen, die Duke is absoluut geen veganist. Om een level uit te spelen heb je soms een keycard nodig die verstopt ligt in een power-up kist. Dit zorgt er voor dat je een level goed moet verkennen. Ook liggen de letters D-U-K-E verstopt in ieder level, wanneer je deze in de juiste volgorde verzameld haal je weer extra punten binnen. Er zijn meerdere ‘geheime’ bonussen die uitgereikt worden aan het eind van een level (zoals het kapotmaken van alle beveiligingscamera’s in een level), dit zorgt ervoor dat je nog wel even zoet ben als je een flinke high-score wilt zetten.
Springen, schieten en sleutels zoeken
De levels in Duke Nukem zijn groot en gevarieerd. Dankzij de power-ups die later vrij zijn te spelen -zoals het sneller kunnen schieten, het hangen aan rails en het hoger kunnen springen (wat erg gaaf is, want soms maak je een stoere backflip)- blijft deze game drie episodes lang boeiend en leuk om te spelen. Er zijn aardig wat verschillende tilesets gebruikt voor de drie episodes, dus elk level voelt compleet anders aan. De levels zijn slim ontworpen en zijn stuk voor stuk leuk om doorheen te lopen. Ondanks dat deze game maar zestien verschillende kleuren gebruikt ziet alles er tof uit. Zo is er leuk gespeeld met weerspiegelingen (in plassen op de grond) en hebben de makers van het spel zoveel mogelijk decoratie geplaatst. Daarbij zijn er verschillende achtergronden die de sfeer aan deze game onvergetelijk maken. Er valt dus genoeg te zien, terwijl je alienkont schopt en de aarde redt van verdoemenis.
De animaties zijn erg simpel en de characters bestaan uit slechts enkele sprites, toch zijn de graphics aantrekkelijk en doeltreffend. De game is natuurlijk al aardig op leeftijd en is dus grafisch niet erg indrukwekkend meer, maar ik vind het persoonlijk soms heerlijk om deze gebreken aan te vullen met mijn eigen fantasie. En daar was ik vroeger erg goed in hoor!
Apogee klassiekers
Deze game was vroeger, en is nog steeds, een grote favoriet van mij. Ik herinner me nog goed dat mijn moeder mij hielp bij deze game toen ik er als driejarige nog erg veel moeite mee had. Dit was eigenlijk best wel bijzonder, want mijn moeder had helemaal niks met gamen. Sterker nog, ik liet haar een tijd geleden een gameplay video van deze game zien en ze kon zich niks meer ervan herinneren. Deze game vond ik vroeger geweldig, ik was direct verslaafd. Ik werd helemaal een échte Duke Nukem fan in 1994, na het spelen van de shareware versie van Duke Nukem II. Het tweede deel is eigenlijk hetzelfde spel, maar is beter op alle fronten, een fantastische opvolger dus. Wat ik vroeger helemaal fantastisch vond was de cameo verschijning van Commander Keen in Duke Nukem en de verschijning van Duke in Cosmo:
De drie episodes van de eerste Duke Nukem game worden overigens nu nog steeds verkocht, tegenwoordig op Steam.
Wil je graag gameplay beelden zien van Duke Nukem 1? Bekijk dan de playthrough video’s die Bart heeft opgenomen.
Wat zijn jouw herinneringen aan Apogee en Duke Nukem? Laat het weten in de reacties.
Speel die oude spellen weer!
Nieuwe berichten
