Dune 2: Battle for Arrakis retrogame review door Roy de Keijzer. Lees o.a. over Westwood Studios, Real Time Strategy en Sega Mega Drive.
De fundamenten voor het Real Time Strategy (RTS) genre werden gelegd met de game Dune 2: The building of a Dynasty voor de PC. De game wordt door velen dan ook gezien als de eerste RTS game en Westwood Studios borduurde voort op dit succes met als het gevolg het ontstaan van Command & Conquer. Wat misschien minder bekend is, is dat er naast de PC en Amiga versie ook een aparte Sega Megadrive versie is uitgebracht. Dit is dan ook gelijk de enige RTS game die op de Megadrive is uitgebracht, naast Herzog Zwei (werkt wat anders, maar Dune 2 was erop gebaseerd). De Megadrive versie heeft andere graphics, levels en muziek als de PC versie en het savesysteem is vervangen door een passwordsysteem.
The spice must flow
Voor de lezers die niet bekend zijn met de Dune boeken van Frank Herbert, waar de game op gebaseerd is, hier het plot. Woestijnplaneet Dune (Duin) ook wel bekend als Arrakis, is de enige plek in het universum waar de kostbare grondstof ‘spice’ te vinden is. Spice is de basis van de economie in de verre toekomst. Niet verwonderlijk dat er een enorme machtsstrijd is ontstaan om de planeet Dune te beheersen want, om Frank Herbert te quoten: “Who controls the spice, controls the universe”. Drie adellijke families: House Atreides, House Harkonnen en House Ordos vechten om de planeet te kunnen besturen in naam van de Keizer van het universum. Laat de strijd beginnen!
Construction complete
Dune 2 is een echte basebuilder RTS. Je begint met een ‘construction yard’ waarmee je alle gebouwen maakt. Gebouwen worden geplaatst op een stenen ondergrond – maar pas op – bouw eerst betonnen platen voordat je gebouwen gaat plaatsen want anders raakt je gebouw beschadigd en kun je meteen gaan repareren. Bouw vervolgens een ‘windtrap’ voor de stroom en een ‘refinery’ om spice te oogsten. Als jouw economie een beetje op gang is gekomen mag je je gaan concentreren op het bouwen van een verdediging of het opbouwen van een leger. De spice ligt verspreid in het zand en wordt geoogst door ‘harvesters’ (iets wat in latere C&C- en RTS games altijd weer is terug te vinden.) Je ‘harvesters’ beschermen is dan ook cruciaal voor je inkomsten. Er is niet alleen de dreiging van vijandelijke troepen, maar ook van de zandwormen die op Dune leven. De zandwormen beschermen de spice en komen tevoorschijn op die plaatsen waar zij de trillingen in de grond waarnemen. De worm is bijna onoverwinnelijk en slokt alles in één keer op, inclusief de sterkste tanks. Oppassen dus voor deze hongerige diertjes.
Enemy unit approaching
De gevechten worden naar mate de game vordert steeds hectischer wat het spel in latere levels best uitdagend maakt. De units zijn er in een aantal klassen en zijn goed uitgebalanceerd, vooral voor een ouder spel. Zo kun je o.a. kiezen uit: Infantry, Troopers, Trikes, Quads, verschillende soorten tanks, Rockettanks en Ornithopters (vliegende onbestuurbare units). Tevens zijn er verschillen in welke House je kiest. Zo zijn Harkonnen units sterker, maar minder bepantsert en zijn Ordos units zwakker, maar sneller. Eveneens is het mogelijk om een MCV te bouwen, waarmee je een nieuwe basis kunt plaatsen. Ook is het mogelijk (bijna alle) beschadigde gebouwen in te nemen. Verder kun je ‘walls’ en ‘turrets’ plaatsen ter verdediging. Dit alles zorgt voor een enorme diepgang en perfectie in de gameplay. Wat verder opvalt is dat er geen ‘build menu’ aanwezig is, zoals bij de PC versie wel het geval is. Door de afwezigheid van een menu blijft het speelveld overzichtelijk. Al deze dingen samen zorgen voor een geweldige speelbaarheid van deze RTS op een Megadrive, wat op zichzelf al een hele knappe prestatie is.
Reporting…, Acknowledged!
De muziek van dit spel is…RETEGAAF! Het kan ook niet anders met een composer als Frank Klepacki. De intromuziek zorgt ervoor dat je dit spel meteen wilt spelen, helemaal wanneer je de gesproken titel van de game hoort. Het doet sterk denken aan de muziek van de eerste Command & Conquer game en is behoorlijk indrukwekkend voor de Megadrive (de Megadrive stond niet bepaald bekend om haar goede kwaliteit muziek). De stemmen in de game zijn na een tijdje knap irritant. Je hoort de hele tijd “reporting…acknowledged”, na een poosje hoor je dit als speler niet meer, maar het is wel vervelend voor iemand die meekijkt. Toch is het een prestatie dat ze dit alles in één cartridge hebben gepropt, verschillende stemmen én ook een melding wanneer je basis wordt aangevallen. De geluidseffecten zijn ook allemaal in orde en als er fiks wordt geschoten krijg je toch het gevoel van een 16-bit slagveld op je kamer.
Conclusie
Met Dune 2 op de Megadrive heeft Westwood laten zien dat een RTS op console goed speelbaar kan zijn mits goed uitgewerkt. En deze game is enorm goed uitgewerkt; het bouwen en aansturen voelt goed, de menu’s en interface zien er gelikt uit en je doet er alles aan om het ‘victory’ scherm te zien. Als je deze versie naast de PC versie legt weet de game zich te onderscheiden in zowel uiterlijk als gameplay en heeft het een andere feeling. Dit is dus een verplicht nummer voor alle Dune 2, Command & Conquer en RTS fans die deze versie hebben overgeslagen of er onbekend mee zijn. Ik vond het persoonlijk zelfs leuker om deze versie te spelen, maar oordeel vooral zelf. Trouwens wees gewaarschuwd, ‘group selection’ kende men toen nog niet, dus bereid je voor om alle units individueel aan te sturen. Ben je hier eenmaal aan gewend geraakt, dan wordt het al snel duidelijk dat Dune 2 één van de toppers is voor de Megadrive. De verschillen in de drie facties en verslavende gameplay zorgen voor een hoge replaywaarde. Kortom deze game is een klassieker en een waardevolle toevoeging aan je (retro) gameverzameling.
Platform: Sega Megadrive
Jaar van uitgave: 1993
Ontwikkelaar: Westwood Studios
Uitgever: Virgin Interactive
Heb jij Dune ook gespeeld? Laat het ons weten in de reacties!