De mensen die bekend zijn met H.P. Lovecraft weten dat alles wat zich in zijn fictieve wereld afspeelt voornamelijk te maken heeft met het menselijk verstand en alles wat het te boven gaat, met het idee dat de wereld veel meer is dan alleen wat we zien. Het spel dat ik vandaag review haakt in op dit thema, en in de rol van paranormaal onderzoeker kom je in dit museum de vreemdste dingen tegen!
Het Spel
Elder Sign is een semi-bordspel, gebaseerd op de verhalen van H.P. Lovercraft zoals `Call of Cthulhu` en `The Horror in the Museum`. Vooral dat laatste verhaal lijkt de makers te hebben geïnspireerd, want het spel speelt zich af in een museum.
Je kruipt in de rol van paranormale onderzoeker, en je hebt als doel om samen met de andere spelers te voorkomen dat een wereldvernietigende oppergod wakker wordt uit zijn slaap. Dit doe je door verschillende locaties in het museum te onderzoeken, monsters te verslaan, magische objecten en spreuken te verzamelen, en vooral door Elder Signs te verzamelen.
Het Spelen
Hoewel de voorbereiding nogal wat tijd vergt vanwege de vele losse onderdelen, en hoewel het spel er op het eerste gezicht nogal ingewikkeld uitziet, is het uiteindelijk erg makkelijk op te pikken. Zoals gezegd is je hoofddoel het verzamelen van de Elder Signs (ronde fiches met een blauwe ster). Als je die genoeg hebt verzameld voorkom je dat de oppergod, die bij elk nieuw spel uit een selectie van verschillende goden opnieuw wordt gekozen, wakker wordt. Echter, de god kan zelf ook fiches verzamelen, en als hij zijn doel eerder bereikt dan de spelers wordt de god wakker, en moeten de spelers zich zetten aan de vrijwel onmogelijke taak van de god verslaan!
Elder Signs en andere items verzamel je door de vele verschillende ruimtes in het mysterieuze museum te onderzoeken. Dit gebeurt door het werpen van zes groene dobbelstenen. Op elke locatie-kaart staan opdrachten in de vorm van een reeks afbeeldingen die overeen komen met de zijdes van de dobbelstenen. Een speler gooit de dobbelstenen en probeert zo de getoonde afbeeldingen te verzamelen om een opdracht te voldoen, of op te lossen. Als dit lukt, dan ontvangt de speler de items die getoond worden op de locatie-kaart, maar als het mislukt treden er minder prettige effecten in werking, zoals bijvoorbeeld het verschijnen van een monster. Die monsters worden overigens verslagen op de manier waarop een opdracht voldaan wordt.
Met verschillende magische items kunnen spelers elkaar helpen de opdrachten te voldoen. Zo zijn er kaarten waarmee een speler een gele en/of een rode dobbelsteen aan hun worp kunnen toevoegen. Die dobbelstenen hebben natuurlijk voordelen die de groene dobbelstenen niet hebben, waardoor het makkelijker wordt een opdracht op te lossen. Ook zijn er toverspreuken waarmee je een gunstige dobbelsteen kunt vastzetten voor later gebruik. Verder zijn er kaarten die voorkomen dat je je leven of verstand verliest.
Elk personage heeft namelijk twee gevoelige plekken: zijn verstand en zijn gezondheid. Per personage verschilt het hoeveel een speler er van elk krijgt. De professor krijgt bijvoorbeeld veel verstandspunten, maar weinig gezondheidspunten, terwijl de avonturier het meer van zijn gezondheid moet hebben. Ook heeft elk personage een handig talent dat te gebruiken is tijdens het oplossen van opdrachten. De studente hoeft ze bijvoorbeeld niet één voor één op te lossen, en de professor kan de resultaten van dobbelstenen aanpassen. Een leuke twist is het feit dat je in essentie niet af kunt gaan als speler. Wanneer je personage alles kwijt is verlaat deze het spel, maar de speler krijgt daarna een nieuw personage toegewezen, zodat niemand zich hoeft te vervelen als hij af is.
Om het toch nog wat moeilijker te maken is er ook een klok in het spel. Elke keer als die klok middernacht slaat wordt er een kaart omgedraaid en zijn er verschillende effecten van kracht. Zo kan het bijvoorbeeld zijn dat de oppergod een fiche mag toevoegen, of dat alle onderzoekers die dag een item in moeten leveren om te voorkomen dat ze een gezondheids- of verstandspunt kwijtraken. De spelers kunnen uiteindelijk winnen door het aantal Elder Signs dat op de godenkaart staat te verzamelen voordat de oppergod zijn doel behaalt.
In de praktijk
Zoals het hier beschreven wordt lijkt het misschien nog steeds ingewikkeld, maar bij het spelen zelf hadden wij het zo door. Degene die in het begin dacht dat ze het nooit zou snappen zat op den duur de rest van de spelers uit te leggen wat de bedoeling was, en na een ronde of twee ging het oplossen van de opdrachten lekker vlot.
Het spel is bedoeld voor één tot en met acht spelers, maar we zijn tot de conclusie gekomen dat één tot vier spelers het beste zou zijn. Met zeven spelers was er haast geen uitdaging te vinden, en wisten we de oppergod redelijk snel en zonder tegenslagen te bedwingen. Natuurlijk hangt het af van welke locatiekaarten er liggen, en of er veel Elder Signs te verzamelen zijn met die kaarten, maar wij dachten dat het spel spannender wordt als je minder spelers hebt, zodat het monster meer kans krijgt zijn doel te behalen.
Een rondje Elder Sign in je eentje is goed te doen. Om het spannend te houden gaat de klok in dat geval na elke beurt vier uur vooruit in plaats van de gebruikelijke drie. Dat is een zelfverzonnen regel, maar als je in je eentje bezig bent heb je veel kans om Elder Signs te verzamelen, dus is het leuker om een iets grotere uitdaging te hebben.
Daarnaast is het voorbereiden en opruimen enigszins tijdrovend. Het spel bevat veel losse, en vooral kleine fiches die voor verschillende doeleinden worden gebruikt, en tenzij je elk type fiche een eigen zakje geeft zullen deze in de doos door elkaar worden geschud, wat bij het opzetten niet erg praktisch is. Ook het opruimen duurt even; je moet alle verschillende kaarten bij elkaar pakken zonder dat ze door elkaar raken, en ook het opbergen van die fiches is een werkje waar je wel wat geduld voor moet hebben.
Gelukkig zijn die twee punten in mijn ogen de enige negatieve eigenschappen van het spel. Het zit ingenieus in elkaar, en ondanks de overdaad aan onderdelen is het makkelijk op te pakken en te spelen. De lugubere toon draagt bij aan de sfeer, zeker als de spelers zich in hun personages inleven, en het spel krijgt vorm door de prachtige tekeningen en sfeervolle teksten op de kaarten en fiches. Bij het spelen werd ook regelmatig opgemerkt dat mensen niet gewend waren om samen te spelen, wat natuurlijk zorgt voor een leuke dynamiek. Normaal zou je elkaar dwars zitten, maar dat is hier juist niet de bedoeling, en die twist zorgt voor een interessante spelbeleving.
Elder Sign lijkt een beetje de kaartspel-versie van het bordspel Arkham Horror (het is dan ook van dezelfde bedenkers), en maakt ook deel uit van de ‘Arkham Horror Files’, waar ook Mansions of Madness onder valt.
Gespecialiseerde winkels en webshops
Hoewel je het spel niet snel tegen zult komen in de standaard speelgoedwinkel, zul je het ongetwijfeld vinden bij winkels en webshops die zich specialiseren in bordspellen. De prijs varieert per verkoper, maar het is al vanaf een kleine dertig euro te vinden. Voor liefhebbers van horror en spanning is Elder Sign zeker een aanrader!
Welk bordspel moeten wij nog meer behandelen? Laat het ons weten in de reacties!