Grand Theft Auto retrogame review. Lees over GTA5, 18+ en handheld games.
De kans is zeer groot dat jij op dit moment druk aan de slag bent met het nieuwste juweeltje van Rockstar, Grand Theft Auto V. Het is ze weer gelukt om een instant klassieker uit te brengen, daarbij de gameplay grenzeloos te verleggen en records in verkoopaantallen te breken. Opnieuw mogen we hier spreken van een geweldige toevoeging aan de bestaande GTA-serie en het is wederom een genot om met je vers gestolen bolide de straten van Los Santos onveilig te maken. Je zou met al die succesvolle GTA-games van de laatste jaren bijna gaan denken dat er nooit een slechte Grand Theft Auto game door Rockstar is uitgebracht? In principe is dit ook wel zo, tenminste als je de GTA-ports voor de Game Boy Color niet meerekent.
In 1999 kwam er na de PSX en PC versie van GTA1 een port naar de Game Boy Color. Deze werd uitgebracht door Rockstar en ontwikkeld door Tarantula Studios. Toen ik vlak voor de feestdagen in de Power Unlimited een advertentie zag staan van deze game was ik meteen verkocht. Ik moest en zou die game hebben! GTA op je Game Boy spelen tijdens een vakantie, dat leek mij écht geweldig. Op papier klinkt dit ook erg interessant, des te meer omdat het ook op de Game Boy Classic speelbaar is.
Vol verwachting klopte mijn hart
Toen ik de game met de feestdagen cadeau kreeg, ging ik er zo snel mogelijk mee aan de slag, wat was ik benieuwd hoe de game zou zijn. Ik schoof de powerknop van mijn Game Boy Color omhoog en zag na een paar seconden het intro en menuscherm van GTA1 in kleur op het beeld verschijnen. Het zag er precies hetzelfde uit als op de PC en het was zelfs mogelijk om diverse karakters te kiezen. Ik was onder de indruk. Het spel begon, de graphics zagen er goed en kleurrijk uit. De bekende telefooncellen en dezelfde straten en missies, wow dit is echt GTA op de Game Boy! Dit kon toch niet meer misgaan? Tot ik probeerde mijn eerste auto te stelen.
Hier stuitte ik al op de eerste problemen van deze game. De besturing, die niet is aan te passen, is vreselijk. Ik moest de handleiding erop naslaan om te achterhalen hoe je een voertuig instapt. En hoe doe je dat? De A- en selectknop ingedrukt houden. Waarom A+select en niet gewoon alleen select? Je stapt tenslotte ook gewoon uit met select dus waarom deze keuze? Welke knuppel vond dit een goed idee? Je loopt ook vreemd genoeg vooruit door (weer) op de A-knop te drukken en niet simpelweg door middel van het omhoog drukken op de vierpunt druktoets, maar naar achter lopen of rijden is wel weer omlaag. Snap jij het nog? De auto’s besturen is ook akelig slecht, voordat je het weet knal je met volle vaart tegen een gebouw aan. Vaak kom je ook nog eens vast te zitten tussen een muur en de auto tijdens het in- of uitstappen, waardoor je niet meer kan bewegen en het spel moet resetten…erg leuk. De muziek is ook vreselijk, het zijn een aantal willekeurige en vooral irritante Game Boy bliepjes die na een paar seconden ‘loopen’.
Grand Theft…euhh? Auto?
Naast de akelige muziek en besturing moet ik toegeven dat het grafisch er heel behoorlijk uitziet. Het is knap dat de steden, voertuigen en missies zo goed zijn omgezet naar 8-bit. Helaas komt dit niet zonder gevolgen. De framerate dropt namelijk enorm als je op de snelweg flink gas geeft of als er vuurgevechten op het scherm zijn te zien. Hoe meer auto’s op je scherm – hoe lager de framerate. Misschien is het hierom dat Liberty City, San Andreas en Vice City op de Game Boy spooksteden zijn geworden? Je komt namelijk amper een auto of voetganger tegen. Soms loop je letterlijk minuten verdwaasd rond op zoek naar een voertuig of je ziet er eindelijk één langsrijden, maar je beweegt te sloom om de auto überhaupt bij te houden en in te stappen. Helaas te laat en is het dus dag auto.
Denk dus maar niet dat je gemakkelijk kan joyriden, chaos veroorzaken of zwermen mensen plat kan rijden. Verwacht eerder een extreem karige versie van het origineel. Je moet allang blij zijn als je een auto of voetganger tegenkomt. Het is hard werken om met veel pijn en moeite de missies te halen en je kan totaal geen ‘plezier’ maken wat nu juist de sandbox-games zo leuk maken. Je volgt al stuiterend tussen auto’s en muren de missiepijlen naar je volgende doel met de meest dramatische besturing, en ondertussen worden je oren muzikaal verkracht. Vreemd genoeg kom je na een stukje te hebben gereden ineens wel tegenliggers tegen, nog steeds zeer karig, maar beter iets dan niets. Op de momenten dat je echter juist een auto nodig hebt om bijvoorbeeld te vluchten zie je er geen. Dit maakt het geheel behoorlijk frustrerend. De politie in het spel doet er nog een schepje bovenop; ze staan binnen no-time naast je en rijden belachelijk snel.
Het originele GTA 1 werd destijds uitgebracht als een 18+ game wegens het omstreden geweld. Vreemd dan ook dat deze game later voor de Game Boy uitkwam, aangezien de grootste doelgroep van de handheld toch echt kinderen waren. Maar blijkbaar werd deze versie niet gewelddadig genoeg gevonden en kreeg het een T for Teen rating. Wellicht omdat je toch bijna geen auto’s kan stelen, of mensen kan dood knallen? Jammer, het had leuk uit kunnen pakken als er door de makers meer aandacht was besteed aan de besturing, de leegte van de stad en de muziek. Helaas is het een draak van een game geworden. Vreemd genoeg kreeg GTA 2 een jaar later ook een ‘downgrade’ naar de Game Boy Color. Dit was een ‘Game Boy Color Only’ game van dezelfde studio, maar was niet veel beter. Integendeel je zou misschien juist meer ervan verwachten, maar het is – op de missie en graphics na – exact hetzelfde spel met diezelfde slechte besturing en gameplay. Het lijkt erop alsof ze niet eens hebben geprobeerd er iets aan te verbeteren. Als je een leuke, goede versie van GTA op een handheld wilt spelen probeer dan de Gameboy Advance versie van GTA 1, of Chinatown Wars voor de Nintendo DS en blijf ver uit de buurt van dit misbaksel, tenzij je een masochist bent.
Ben jij druk bezig met GTA5 of hou je het gewoon retro en speel je een van de vele GTA klassiekers? Laat het ons weten in de reacties.