Vijftien games voor de prijs van één? Dat klinkt als een aanbieding op de rommelmarkt van een verkoper die naar huis wil. Maar dit is gewoon een goede deal: de 15-in-1 game Lazy Jones.
Lazy Jones is in 1984 uitgebracht voor de Commodore 64 en ZX Spectrum en later voor de MSX en de Tatung Einstein. Het verhaal achter Lazy Jones is, zoals bij veel retro games, van ondergeschikt belang en daarom redelijk absurd, maar vooral ook gewoon geinig. Jones is een hotelmedewerker die geen zin heeft om te werken en daarom alle hotelkamers langs gaat om een tukkie te doen? Toch nog wat schoon te maken? Of misschien om hotelgasten lastig te vallen? Driemaal nee. Want dit is geen normaal hotel. Dit is een hotel met in nagenoeg iedere kamer een levensgrote arcade machine. Jones gaat gamen!
Een ode aan arcade klassiekers
De games die Jones in de hotelkamers tegenkomt zijn soms simpele en doodsaaie shooters, maar af en toe ook ware odes aan arcade klassiekers. “Eggie Chuck” doet bijvoorbeeld denken aan (je raadt het nooit) ZX Spectrum topper “Chuckie Egg”. De shooter “Laser Jones” heeft veel weg van “Space Invaders” en “Wipeout” is een regelrechte rip-off van de klassieker “Breakout”. En wanneer je de straat probeert over te steken zonder te worden overreden in “Jay walk”, denk je even met warme retrogevoelens terug aan de working class kikker uit “Frogger”.
Wereldberoemde soundtrack
De soundtrack van Lazy Jones is wereldberoemd, zonder dat veel retrogamers dat wellicht weten. Het is een medley van allerhande melodietjes, waarvan er een paar je waarschijnlijk wel bekend voorkomen. Zoals bijvoorbeeld “99 Luftballons” van Nena uit 1983, welke je hoort als je de game “99 Red Balloons” speelt. Of misschien herken je “Fade to Gray” van Visage uit 1982 tijdens een potje “Wild Wafers”. En is dat niet “Kernkraft 400” van Zombie Nation? Jazeker, maar dat nummer is pas 15 jaar later in 1999 uitgebracht. En inderdaad, het aanstekelijke deuntje komt uit de Star Dust game van Lazy Jones!
Zoveel games, zoveel plezier?
Met 15 games in 1 lijkt het plezier dat je kan hebben met Lazy Jones haast onuitputtelijk. Toch gaan de meeste games op den duur vervelen. Op elke game zit een tijdslimiet, die bij de ene (leuke) game te snel voorbij is en bij die andere (oersaaie) game juist te langzaam gaat. Wat wel opvalt is dat de games die aan echte klassiekers gerelateerd zijn, toch langer leuk blijven. Ook de games waarbij je “dood” kunt gaan (door ergens tegenaan te vliegen of geraakt te worden door een vijandig projectiel) zijn juist alleen door dat gegeven spannender en dus leuker. Dit is ook één van de redenen waarom veel retrogamers terugverlangen naar de games van weleer; de games van tegenwoordig zouden te makkelijk zijn en het “eeuwige leven” ontneemt je het plezier om de games te blijven spelen.
Tijd voor een drankje!
Als het spelen van al die arcadegames je uiteindelijk even teveel wordt, duik je gewoon de hotelbar in, waar het de bedoeling is om zoveel mogelijk drankjes in de beschikbare tijd achterover te tikken. Dat de bar een tussentijdse toevoeging in het spel is geweest, is te zien wanneer je tijd op is, uit het niets verschijnt het “game over” scherm uit de arcadegames.
De drie kamers die overblijven als je de bar en alle andere kamers hebt bezocht zijn een toilet, een bezemkast en een bed. Hier kun je geen punten scoren, en wat Jones hier meemaakt is ook niet bijster boeiend. Een inspiratiedipje misschien bij spelmaker David Whittaker? Of was hij na het ontwerpen van de bar zelf zo lam als een konijn? Lazy Jones is desalniettemin een échte klassieker die sowieso voor veel speelplezier blijft zorgen.
Heb jij Lazy Jones weleens gespeeld, zo ja welke arcade game – uit het spel – speel jij het liefst?