Herinneringen van gamejournalist Peter-Paul van Caam aan de Nationale Nintendo Kampioenschappen.
Nationale Nintendo Kampioenschappen
Iedere dag als ik uit school kwam vroeg ik aan mijn moeder: `ma, is er nog post voor mij?` Helaas kreeg ik meestal een ontkennend antwoord van haar. Weken gingen voorbij en eigenlijk was ik het alweer enigszins vergeten toen er op een dag een envelop voor mij klaar lag! Ongeopend, mijn naam erop en voorzien van een prachtig Nintendo logo! Mijn hart sloeg een paar slagen over. Zou het dan toch? En, ja hoor, ik mocht meedoen met de voorrondes van de Nationale Nintendo Kampioenschappen in het Land van Ooit! Bijna iedere avond in bed nam ik voor het slapen gaan de inhoud van de envelop door, zodat ik uiteindelijk uit mijn hoofd wist wat er van de deelnemers werd verwacht. Het was een paar maanden geleden dat ik in het Nintendo clubblad een oproep zag voor deelnemers aan de Nintendo Kampioenschappen. Na overleg met mijn beste vriend besloten wij ons beiden in te schrijven. Ik mocht deelnemen en hij helaas niet.
Sticker
Op de dag dat ik de bewuste envelop ontving kreeg ik mijn sticker met deelnemersnummer én las ik eindelijk welke games ik kon gaan oefenen; Mario Bros 3 voor de NES, Super Mario Kart voor de Super Nintendo en Starwing voor eveneens de Super Nintendo. Het mooie hiervan was dat ik Mario Kart zelf in bezit had en Starwing van mijn beste vriend mocht lenen. Alleen….Mario Bros 3 had ik niet. Ik ging nu eenmaal met mijn tijd mee en in die periode was de NES een `oud ding`, immers het 16 bit tijdperk was nét aangebroken. Gelukkig kon ik via-via de game: Super Mario All Stars voor de Super Nintendo lenen en daar stond ook Mario Bros 3 op dus dacht ik
dat het allemaal wel goed ging komen.
Oefenen
In de dagen die volgden bestond mijn leven uit school, huiswerk, oefenen en nog eens oefenen voor de grote dag. Hierbij moet ik vermelden dat het kan zijn dat de volgorde van deze opsomming enigszins kan afwijken. Ik had het gevoel dat ik Super Mario Kart en Starwing wel redelijk onder de knie had. Deze twee games speelde ik sowieso al regelmatig omdat ik ze ook gewoon erg leuk vond en 16 bit waren. In Super Mario Kart ging het erom op om de snelste tijd neer te zetten op de baan: Mario Circuit 1 en bij zowel Starwing en Mario Bros 3 was het de bedoeling om de hoogste score in het eerste level neer te zetten. Mario Bros 3 tsja Mario Bros 3 en 8 bit. Ik probeerde van alles om een hoge score te behalen en op een dag dacht ik het te hebben gevonden. Halverwege het eerste level komen er behoorlijk wat `koopa-troopa´s` van een helling aflopen. De meeste van jullie weten wel dat je een hoge score kan behalen door een
soort combo te maken door de ene koopa-troopa te gebruiken om de andere uit te schakelen. Dit systeem oefende en oefende ik dus…
Combo concept
Uiteindelijk brak de dag aan waar ik al een hele tijd naar uit keek. Al vroeg in de ochtend trok ik er samen met mijn vader en beste vriend op uit om af te reizen naar Het Land van Ooit (what´s in a name). Bij de ingang van het park dienden wij allemaal de ooit-groet af te leggen – met frisse tegenzin hebben we dit gedaan – waarna we zo snel mogelijk naar de Nintendo tent gingen. In de tent was een soort minibeurs met nieuwe titels die tevens speelbaar waren.
De deelnemers en dus ik ook waren duidelijk herkenbaar aan het Nintendo-kampioenschappenshirt wat ik met gepaste trots over een trui heen droeg. Na verloop van tijd werden de deelnemers van poule G opgeroepen om zich naar de `arena` te begeven. Engiszins zenuwachtig begon ik aan mijn wedstrijd. Ik diende te beginnen met Super Mario Kart. Zoals altijd koos ik Toad uit om mij te vergezellen in deze spannende strijd en uiteindelijk zette ik een mooie tijd neer. Hierna was het de beurt aan Starwing en weer ging het lekker met een mooie score tot gevolg. Tenslotte volgde Mario Bros, tsja, ik had toch genoeg geoefend dus wat kon er misgaan? Het door mij uitgedachte `combo concept` faalde jammerlijk waardoor ik afdroop met een lage score.
Broodje hotdog
Gelukkig was mijn vader erbij en begreep hij dat een broodje hotdog van 3 gulden het leed wel enigszins kon verzachten. Hierna begon het wachten op de tussenstanden van poule G. In de tent stonden verschillende Philips Matchline tv´s opgesteld waar de standen op verschenen. Tot mijn grote verbazing zag ik de tussenstand van poule G waar mijn naam op nummer 1 prijkte! Ik was zo gelukkig en trots als een kind van 7, al was ik toen zelf nog maar 14. Helaas waren dit nog maar tussenstanden en alleen de nummer 1 mocht door naar de halve finale.
Afwachtend en heen-en-weer-lopend kwam ik de tijd door. Minuten leken wel uren en uiteindelijk verscheen op de Matchline tv´s datgene wat mijn droom in duigen liet vallen. Peter van Caam stond niet meer op nummer 1, maar was afgezakt naar plaats 3. Wat een teleurstelling, zelfs een tweede broodje hotdog kon geen troost brengen. Uiteindelijk werd ik nummer 3 van de 28 deelnemers in poule G. Nog steeds wordt ik ´s nachts af en toe badend in het zweet wakker en besef ik dat ik weer die droom heb gehad; de Koopa Troopa´s die gebroederlijk met Mario de helling af komen rennen en altijd precies 3 hamers mijn richting opgooien….
Heb jij wel eens meegedaan met game kampioenschappen? Laat het ons weten in de reacties!