Speciaal voor jullie hebben wij op Halloween een bijzondere gastbijdrage van niemand minder dan Dennis van den Broek van Guerilla Games. Hij deelt met jullie zijn persoonlijke Top 10 aan Horrorgames voor de Playstation 2. En hij vertelt wat over zijn ervaringen met het verzamelen van games.
Hoi retrofanaten!
Leuk dat ik met jullie mijn passie mag delen, mijn naam is Dennis van den Broek en ben werkzaam bij Guerrilla Games als Designer. Al sinds ik mijn eerste aanraking met horrorgames heb gehad (dat was voor mij Resident Evil 3, op 11 jarige leeftijd) ben ik gefascineerd geweest door dit genre. Vanaf mijn 15de ben ik jarenlang werkzaam geweest in een videogame winkel (Digifan te Haarlem, is nu over genomen door Nedgame), en heb hierdoor destijds een hoop parels kunnen oppikken.
Waar ik het nou over heb met mijn passie? Nou, mijn collectie Horrorgames voor de PS2!
Ik geloof dat ik zo langzamerhand alle titels die PAL gereleased zijn voor de PS2 van het genre horror in mijn verzameling. Mocht je toch nog een andere weten, laat het mij weten in de comments.
Het is begonnen, zoals ik al eerder zei, met Resident Evil, door deze game ben ik gaan verzamelen.
Dit is langzamerhand uitgegroeid tot wat het nu is, en ik wil speciaal voor Halloween mijn persoonlijke Top 10 delen met jullie! Wel waarschuw ik je alvast, mijn kijk op games, als game ontwikkelaar, is vaak anders dan die van andere gamers. Ik raak opgewonden van dingen die normaal niet opvallen, of gebruik van bepaalde technieken, en layout/atmosfeer. Dit drijft mijn vrienden (diegene die geen games maken tenminste) soms wel behoorlijk tot wanhoop, mocht je mij ooit eens online zien spelen en ik sta 10 minuten naar een muur te staren, dan is het geen lag hoor, maar gewoon puur bewondering van de techniek!
10. Echo: Night Beyond
Echo: Night Beyond is een vrij onbekende game, uitgegeven door indie games, dus ook nooit in grote getallen opgeleverd. De game speelt zich af in een toekomst waarbij mensen de maan gekoloniseerd hebben en jij hier onderweg bent met je vrouw op huwelijksreis. Je crasht tijdens je aankomst en raakt iedereen kwijt, als je wakker wordt bevind je je op de maanbasis waar enkel geesten dwalen van de mensen die hier leefden!
Al vrij vroeg in het spel wordt er een goede toon en atmosfeer neergezet en blijft het opbouwend. Helaas is dit ook zijn zwakte en enkel wat simpele ‘scarejumps’ maken dit niet de meest memorabele ervaring die je ooit hebt gehad. Desalniettemin een erg goeie game en daarom staat deze voor mij op plek 10.
9. Kuon
Kuon, welke in het zelfde rijtje valt als de vorige game, weer door indie games uitgegeven. Deze titel is voor mij erg memorabel, niet alleen omdat hij erg sterke gameplay heeft, maar ook omdat ik deze heel lang heb gezocht voor mijn collectie!
De gameplay is als een goede mix tussen de oudere Resident Evil games (vanwege de camerahoeken die gekozen zijn), maar met de soepele besturing zoals de latere games in het horror genre als Haunting Ground en Project Zero.
De hele setting speelt zich af in het oude Japan en alles draait erom, om de duisternis uit de wereld te verbannen. Jij speelt als twee meisjes, elk met hun eigen achtergrond. Zonder teveel te spoilen, een van de twee dames is een jonge exorcist! Ook qua replay heeft deze game erg veel waarde, met een totaal van vier verschillende soorten eindes. Dit alles geeft deze game voor mij de 9de plek in deze Top-10.
8. Obscure
Obscure kwam voor mij op een perfecte tijd uit, ik zat zelf nog op de middelbare school en laat deze game nou toevallig zich afspelen op een school.
Leerlingen komen vast te zitten op school nadat deze gesloten is en uiteraard is dit geen Horror Top-10 als er geen vreemde dingen zouden gebeuren. De opening van de game is een van de mooiere herinneringen die ik aan de PS2 tijd heb, heel veel detail in de omgevingen, en een goede opbouw van atmosfeer.
Het is lastig om deze game tot zijn recht te zetten zonder teveel spoilers vrij te geven, dus mocht je interesse in deze game hebben, ga naar je lokale gameshop. Deze game is niet heel zeldzaam en vrij veel te vinden. (Of check YouTube op zijn minst om het eerste stuk van de game te zien).
7. Clock Tower 3
Clock Tower is natuurlijk een oude bekende op de PS1 (en zijn voorloper op de SNES, welke vaak genoemd wordt als de echte allereerste Horror Survival game van het genre), maar dat weerhoudt het er niet van dat deze game echt top is.
Het meest interessante aan de game was dat je niet echt wapens had, in plaats hiervan was de gehele bedoeling je te verstoppen, en weg te rennen.Wat ik erg cool vond toen, was dat je niet met een traditionele healthbar te maken had, maar met een panic meter. Wanneer je achterna gezeten werd, of van iets schrok, dan werd je steeds panischer. Dit had invloeden op de manier waarop je liep, of het zelfs onmogelijk maakte je te verstoppen.
Wel moet vermeld worden, dat ik deze game laatst opnieuw ben gaan spelen en jammer genoeg niet zo goed is verouderd. De manier van lopen, en de graphics zijn helaas erg verouderd. Dat weerhoudt het er niet van dat het een erg tof verhaal is om te volgen, vandaar dat hij alsnog hoog in de Top-10 staat.
6. Forbidden Siren
Forbidden Siren heeft een hele unieke manier van verhaal vertellen. Het gaat hier om een groot aantal karakters die – langzaam aan – een overkoepelend verhaal vertellen. Elke missie die je speelt kan je het beste zien als een soort van dagboek hoofdstuk. De animaties van de gezichten waren toen ook geweldig om te zien, het was alsof ze foto’s gebruikt hebben om een soort animatie te maken van pratende mensen met emoties.
Deze game is samen met deel 2 uitgebracht op de PS3 onder de naam ‘Siren: Blood Curse’, deze versie heeft niet de toffe gezichtsanimaties waarover ik eerder sprak, maar is zeker de moeite meer dan waard mocht je de PS2 versie niet zo gemakkelijk kunnen vinden.
5. Resident Evil: Outbreak
Outbreak heeft in de pers nooit heel erg hoog gescoord, en heeft zo zijn irritaties (de laadtijden zijn soms belachelijk lang, en het zijn er een hoop!). Voor mij persoonlijk zijn al deze foutjes echter totaal geen probleem, want het was de eerste toendertijd) ‘next-gen’ titel die ook echt als Resi aanvoelde! In plaats van een groot verhaal te spelen, deed je hoofdstukken, maar elk van deze hoofdstukken bracht je door een locatie die invloed had, of direct vindbaar waren, in de voorgaande delen op de Playstation 1.
Wat ook erg tof was, was dat de game ook online speelbaar was, als een van de eerdere games voor playstation netwerk (servers zijn alleen al jaren down ondertussen). Nou heb ik natuurlijk al laten weten dat ik persoonlijk een groot Resident Evil fan ben, dus misschien ben ik een beetje bevooroordeeld hierover.
Toch heb ik deze game regelmatig opnieuw gespeeld, al is het alleen maar voor het intro filmpje, want man, wat was die muziek daarin vet!
4. Haunting Ground
Deze parel is erg laat in de PS2 cyclus uitgekomen, maar een van de meest herspeelbare games uit deze hele lijst! De plot is best wel heel erg… raar!
Je bent een jonge meid, die praktisch constant wordt achterna gezeten door, wat het best is te omschrijven als een onhandige beer van een kannibalistische vent, die aan het down-syndroom lijdt (serieus, geen grap!). Door de game heen vind je een hond, die je als trouw maatje helpt met het ontsnappen aan deze vent (je kan de hond gebruiken als afweer aanval, om zelf te kunnen weg komen).
Veel van de technieken hier, waaronder verstoppen, lijken wel op Clock Tower. Maar de manier waarop alles wordt gepresenteerd en hoe goed de game nu bijna 10 jaar later nog speelt, zorgen ervoor dat hij hoog op de lijst gekomen is.
3. Project Zero 2
Ik weet het nog goed toen deze game uitkwam; ik moest die dag werken en alhoewel ik ernaar uit keek, had ik geen hoge verwachtingen ervan. Hoe zou het perfecte eerste deel geëvenaard kunnen worden!?
Had ik het daar mooi even mis! Ik kwam thuis uit de gamewinkel, waar het me gelukt was de hele dag spoilers te ontwijken van klanten, stopte de game in mijn Playstation, en keek pas weer op toen ik erachter kwam dat ik de hele nacht niet anders gedaan heb dan opspringen van schrik. Ik leefde met mijn hoofd in de wereld van het spel. Ik was ook heel blij dat deze game opnieuw gereleased is, niet al te lang geleden op de Wii, en heb hem ook met heel veel plezier nogmaals gespeeld.
Het verhaal in deze game bouwt zich geweldig op en heeft meer dan genoeg afwisseling om het altijd nieuw te laten voelen. Ook bij deze wil ik niet teveel spoilen, maar om de toon te zetten: helemaal in het begin van het spel is een cutscene, waarbij je twee zusjes in het dorp op onderzoek ziet gaan om uit te vinden wat daar gaande is.
De camera geeft een close-up van één van de zusjes en een hand op haar schouder, zij pakt deze met de gedachte dat het haar andere zus is. Maar later zie je dat het een ‘mindfuck’ is. Dit soort mind-tricks gebeuren vaker, en dat gemixed met een hoop goed opbouwende atmosfeer en geesten (welke niet zo cliche zijn als je vaak ziet) maakt deze game echt een must voor horror fanaten!
2. Silent Hill 2
Tja, iedere ware horrorgame fan kent deze game natuurlijk wel, en de reden waarom deze zo hoog op mijn lijst scoort zal hen wel bekend zijn. De hele game draait om psychologische horror en niet over de simpele schrikmomenten. Het gaat om alle gebeurtenissen en hoe dat de speler aan het denken zet. Hierdoor word je de hele game in gezogen, want alles wat er gebeurt en wat je doet heeft betekenis.
De opbouw van het verhaal, de ontdekkingen, de wereld en zijn twisted atmosfeer, alles is echt geweldig. Mijn enige minpunt, net als zovele oudere games, zijn alweer de besturingen, het is vooral wennen, maar na een tijdje gaat het steeds beter af.
Voor mij was dit de eerste game die ik kocht van mijn hardverdiende centen van mijn krantenwijkje (in deze tijd werkte ik zelfs nog niet eens bij die gamewinkel), ik had nooit kunnen weten hoe goed deze game toen was. In eerste instantie snapte ik er niks van, ik was gewoon te jong. Naarmate ik er meer over nadacht en opnieuw spelen ging, vielen steeds meer dingen op zijn plek. Waarom dingen gebeurde en hoe ze geïntroduceerd worden aan de speler; dit is de top van verhalen vertellen in games!
1. Rule of Rose
Ondanks mijn grote liefde voor de atmosfeer en verhaallijn in Silent Hill, staat Rule of Rose toch voor mij op nummer 1. Deze game is behoorlijk controversieel, en is zelfs in meerdere landen gebanned! Reden hiervoor is de verhaallijn; de jonge vrouw die je speelt wordt door kinderen (welke overduidelijk psychisch niet helemaal lekker in elkaar steken) constant gestalkt. Aan het begin van de game zie je dat er kinderen met zakken over hun hoofd op het schoolplein van een (erg duistere) basisschool, vrolijk met zijn allen met stokken een hond slaan. De kinderen zelf zie je regelmatig om hoekjes de speler begluren, of je hoort ze ergens vandaan lachen. Alsof dat al niet angstaanjagend genoeg is, krijgt de speler ook te maken met monsters die op kleine kinderen lijken, met lege oogkassen en uit proportie getrokken gezichten.
Reden dat de game ook gebanned werd, is vanwege al de narigheid rondom kinderen. Deze monsters kan je namelijk gewoon vrolijk uitschakelen. Ze proberen op je rug te springen en je te verwonden door rake klappen uit te delen. De speler kan ze eraf schudden en een behoorlijk gruwelijke doodslag uitdelen, wanneer ze op de grond vallen. Dit is overigens ook je sterkste aanval. Wat ik erg tof vond in deze game, is dat je nooit (zoals Clock Tower) zonder wapens zit. Alleen ter illustratie, is een botermes wel het sterkste wapen dat je gaat vinden. Hierdoor voel je je nooit alsof je kansloos bent, maar erg krachtig ben je zeker niet. Ook de manier waarop je wapens gebruikt, zoals iemand die echt bang is, en bovendien niet bepaald krachtig is, zorgen voor een heel sterk soort angst die je constant meedraagt. Ook in deze game (net als Haunting Ground) heb je een hond, die je later vindt en met je meeloopt. De manier waarop je deze vindt is net zo gruwelijk als in de rest van de game. De hond is namelijk aan alle vier de poten vastgebonden aan een buis in een grote kelderruimte!
Ik denk dat ik bij deze toch wel een aardige uitleg heb gegeven waarom deze game voor mij op plaats 1 staat. Mocht je niet overtuigd zijn van het feit dat kinderen eng zijn in deze game, check dan het eerste stuk van de game zelf maar eens als je durft:
Dit was mijn Top-10, ik zou graag van jullie in de comments horen waar jullie het wel/niet mee eens zijn, ik kijk er naar uit! Ik wens jullie veel uren angstplezier met deze games en een fijne Halloween!
– Dennis