We schrijven het jaar 1983. Harry Mason is een alleenstaande vader. Hij kan wel een verzetje gebruiken en besluit om met zijn dochtertje Cheryl op vakantie te gaan. Strak plan zou je denken. Wat kan er misgaan in het Amerikaanse toeristenstadje Silent Hill?
Nou, best veel, zo blijkt. Nog voordat hij op zijn bestemming arriveert vliegt hij met auto en al van de weg af. Eenmaal bij bewustzijn is hij wonderwel in Silent Hill, maar is zijn dochter nergens te bekennen. Ook het weer doet niet echt aan vakantie denken. Vermoedelijk had de Amerikaanse Erwin Krol niet voorspeld dat het mistig zou worden met hevige sneeuwval. Slecht weer blijkt echter de minste van Harry’s zorgen te zijn.
Silent Hill was in 1999 een horrorgame als geen ander. Natuurlijk kende iedereen Resident Evil en Alone in the Dark, maar Silent Hill bracht iets nieuws. Hoofdpersoon Harry is geen actieheld, maar een simpele huisvader. Hij is niet macho, vechten is niet zijn ding. Toch moet hij wel, als hij zijn dochter ooit terug wilt zien. Twist: Cheryl is geen normaal kind. Ze is de tweelingziel van een meisje in Silent Hill, dat gruwelijk is mishandeld.
Geen ideale stad om je auto in de prak te rijden.
Het ongebruikelijke verhaal wordt kracht bijgezet door een nogal duistere game. Ontwikkelaar KCET wist op knappe wijze de beperkingen van de PlayStation hardware in hun voordeel te gebruiken. Dikke mist beperkt je zicht in de stad terwijl duisternis dit in de binnenlocaties doet. Niet alleen is dit zeer sfeervol, het maskeert ook de belabberde draw-distance van het systeem.
Grafisch stelt de game verder niet veel voor. Toch is Silent Hill een van de engste games die je in je PlayStation kan stoppen. Het geheim hiervan zit ‘m in het audiodesign. Konami componist Akira Yamaoka was verantwoordelijk voor zowel de muziek als het geluid en leverde een topprestatie. Hij maakte nauwelijks gebruik van herkenbare muziek en koos juist voor veel industriële geluiden. Hierdoor hangt er een beklemmende sfeer in de game en voel je je nooit helemaal op je gemak.
Een ander opvallend onderdeel van de audio is de voice acting. Deze wordt zin voor zin geladen, waardoor dialogen uitermate houterig overkomen. Aan de ene kant ondermijnt dit dramatische momenten, maar aan de andere kant zorgt het voor een unieke sfeer. Soms lijkt het alsof Harry na zijn auto ongeluk een hersenbeschadiging heeft opgelopen, wanneer je hem hoort praten. Dit werkt onbedoeld een Lynchiaanse sfeer in de hand, wat de game op een vreemde manier ten goede komt.
In het ziekenhuis gaat het personeel met harde hand te werk.
De zoektocht naar Cheryl heeft overigens wel degelijk een beetje iets toeristisch. Harry moet haast wel een fan van het horrorgenre zijn, want Silent Hill is een soort horrormuseum. Her en der hangen herkenbare posters, straten zijn naar auteurs vernoemd en sommige locaties zijn gemodelleerd naar filmlocaties. De voorliefde voor horror van de makers is overduidelijk en komt authentiek over.
De makers hebben ook goed gekeken naar PC adventure games. Natuurlijk zijn er de nodige keyhunts, maar vaak moet je ook teksten ontrafelen om puzzels op te lossen. Zo staat er in een schoollokaal een piano. Op het bord in de klas staat een verhaal over vogels. Op een of andere manier moet je het verhaal zien te vertalen naar pianotoetsen. Typische videogamelogica, maar het werkt wel.
Speel de game een tijdje en je merkt dat het onder je huid begint te kruipen. Tijdens het gamen moet je nog goed je fantasie gebruiken om het verhaal aan elkaar te knopen. Je gaat vanzelf nadenken over wat echt is en wat Harry zich inbeeld. En als je klaar bent met spelen zal je waarschijnlijk nog een tijdje het geluid van je radio in je oren horen suizen. Dat ding is duidelijk kapot, maar toch sleep je het de hele game mee.
De game zit vol met fraaie FMV scènes. Met name deze zal je niet snel vergeten.
Harry is uiteindelijk slechts een pion in iemand anders demonische schaakspel. Of hij met zijn dochter herenigd wordt hangt totaal af van je keuzes als speler. Met vier eindes weet je in ieder geval dat er veel fout kan gaan. Help deze man dan ook! Als je niet vies bent van PlayStation graphics kan je het voor zo’n twee tientjes op Marktplaats oppikken. Retrogamers die met hun tijd zijn meegegaan kunnen het ook downloaden via de PlayStation Store. Kost een stuk minder en is wel zo gemakkelijk. Probeer trouwens voor de Amerikaanse versie te gaan. Afgezien van het hele PAL verhaal is de Europese versie lichtelijk gecensureerd. Zo zou Harry het niet gewild hebben!
Speel die oude spellen weer!
Nieuwe berichten
