Deze paarse draak zal de meeste gamers niet onbekend zijn. Spyro werd eind jaren ’90 naast Crash Bandicoot, Rachet & Clank en Jax & Dexter een belangrijk icoon voor de PlayStation 1 van Sony. Dit spel zit vol fantasierijke omgevingen, debiele figuren en grappige vijanden die de Spyro games zo kenmerkend maken. Laten we een trip maken naar het verleden, een vlucht naar een fantasierijke wereld. Lets go puff the magic dragon!
Na de avonturen die Spyro in het originele Spyro the Dragon heeft beleefd, besluit de paarsgekleurde held een welverdiende vakantie te nemen. Wanneer hij samen met zijn trouwe maatje Sparx de libelle (Dragonfly) op weg is naar het strand, komt hij via een portaal terecht in Avalar. Hier stuit hij niet helemaal per ongeluk op een goedaardig drietal die de hulp van de draak zoeken om de schurk Ripto te verslaan. Ripto terroriseert met zijn handlangers de gebieden van Avalar en alleen onze favoriete draak kan hem tegenhouden. Spyro heeft geen keus, hij zal wel moeten helpen anders komt hij niet meer weg uit Avalar en kan hij zijn welverdiende vakantie wel op zijn buik schrijven.
Rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan
Spyro is in dit tweede deel weer terug als vanouds, naast zijn moves uit het originele spel heeft hij ook een aantal nieuwe trucjes geleerd. Natuurlijk kan deze paarse draak vuur spuwen om obstakels en vijanden die hij op zijn pad tegen komt te verschroeien. Met zijn hoorns kan hij een aanloop nemen en zichzelf als een op hol geslagen stormram vooruit bewegen. Zijn kleine vleugels zijn zonder power-ups niet sterk genoeg om permantent te kunnen vliegen, maar je kunt er wel de benodigde afstanden zwevend mee afleggen.
Sparx vliegt heel de tijd met je mee en is een erg behulpzaam maatje. Naast het oprapen van schatten en het verzamelen van vlinders (health), geeft de kleur van Sparx ook jouw gezondheid aan. Let dus goed op de kleur om te zien hoe vaak je nog kan worden geraakt voordat je een leven kwijt raakt.
Sommige power-ups zijn slechts tijdelijk en alleen binnen een level te gebruiken, je moet hiervoor een bepaald aantal vijanden in een level verslaan voordat je deze krachten kunt opeisen. Denk aan versterkte aanvallen zoals een vuurbal, of extra lange ren- of vliegtijd waarmee je jouw doel kunt behalen. Onderweg kom je ook rijkaard Moneybags tegen. Hij kan je voor een “kleine vergoeding” nieuwe moves leren en nieuwe levels voor je unlocken. Deze Britse snob houdt wel van een paar diamanten en loopt altijd met een zak vol van deze stenen in zijn hand rond.
Verzameldrang
In iedere wereld ontmoet je telkens weer een ander maf volk (ieder level weer met een ander Engels accent) die de hulp van Spyro goed kunnen gebruiken. Zij geven in een introcutscene van het level aan hoe jij ze kunt helpen met hun (soms hele debiele) problemen die zij hebben te danken aan Ripto en zijn handlangers. Met de orbs en talisman die in elk level zijn te vinden kun je portalen doorbreken en zo weer nieuwe werelden en levels bereiken. Het spel is opgesplitst in drie grote werelden met elk een eindbaas. Het komt er allemaal op neer dat je veel bezig bent met het verzamelen van gems, orbs en talismans.
Waar je bij games als Crash Bandicoot levels doorloopt met de klassieke ‘ga van A naar B formule‘ van een platformgame, ga je in Spyro aan de slag in werelden waarin je meerdere doelen kunt bereiken. De bekendste games die van dit concept gebruik maken zijn misschien wel Mario 64 en Banjo Kazooie. Wat ik bij Spyro fijn vond ten opzichte van de twee laatsgenoemde games, is dat je opdracht niet met een cryptische omschrijving moet zien op te lossen. Je krijgt in elk level een maf introfilmpje van een level te zien waarin meteen duidelijk wordt wat de bedoeling is. Dit is aan de ene kant misschien wat makkelijk, aan de andere kant verkomt het een hoop doelloze en frustrerende zoektochten. Ook is de game hierdoor wat toegankelijker voor de jongere spelers. Vaak heb je niet meer dan twee of drie orbs die je per level kunt verzamelen, hierdoor blijft het tempo van het spel hoog en zit je niet vast in een level als je even niet snapt hoe je verder moet.
Al met al is Spyro 2 niet een erg lange game met slechts drie werelden, maar met de hoge replaywaarde en gewoon omdat het ontzettend leuk is om door deze game heen te spelen, behoort het zeker wel thuis tot de absolute top van 3D-platformgames. Dit spel heeft genoeg verschillende en boeiende levels en een enorme dosis humor om de speler tot het einde ‘hooked’ te houden. Wel kunnen de opdrachten en het leveldesign tegen het einde aan een beetje repetatief over komen, maar dit is maar een klein minpuntje. Daarnaast zijn de speedway bonuslevels een enorm leuke en uitdagende afwisseling. Over het geheel gezien zorgen de leuke omgevingen, vijanden en de bijna magische muziek ervoor dat het spel tot aan de eindbaas leuk blijft om te spelen. Over bazen gesproken, deze zijn in deze game best origineel, ik verklap niks maar het wijkt wat af van traditionele systemen in een baasgevecht. De graphics en animaties zien er overigens geweldig uit in PS1-termen, elke wereld heeft weer een uniek sfeertje die goed in een Spyrogame thuispast. Zoek je een toffe platformer die je lekker languit op de bank kunt spelen ter ontspanning, dan is dit de ideale game.
Roy de Keijzer
Roy speelt alles wat los en vast zit. Hij speelt o.a. op de NES, SNES, Megadrive, Lynx en PC. Zijn favoriete games zijn er net zoveel als de verschillende consoles waar hij op speelt. Tussendoor schrijft hij zijn artikelen, controleert teksten en zorgt ervoor dat iedereen op tijd zijn stukjes aanlevert.
Follow Me:
Speel die oude spellen weer!
Nieuwe berichten
