Ik ben een afvallige, een ketter. Ik zal verbannen worden uit de retrogame gemeenschap. Wellicht zelfs openbaar verbrand worden op het plaatselijke kerkplein. Vorige week heb ik namelijk een PlayStation 4 gekocht met GTA 5 en sindsdien ben ik hooked.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik nooit een groot GTA-fan ben geweest. Ooit heb ik GTA San Andreas geprobeerd, maar ik kwam er niet echt verder mee. Zoveel vrijheid dat ik er niet mee om kon gaan met als resultaat dat het gamen vaak eindigde in moordpartijen en politie achtervolgingen van vijf sterren. Dat was even leuk, maar de fun ging er voor mij snel af. Tot ongeveer een week geleden…
Resogun
Ik had al een tijdje mijn oog laten vallen op de PS4 en was behoorlijk enthousiast geworden bij het zien van de “Defender-achtige” game Resogun. Oldskool gameplay in een grafisch modern jasje. Wat ziet die game er geweldig uit. Helaas is het nog niet zover gekomen dat ik Resogun ook daadwerkelijk heb gespeeld en de schuldige hieraan is GTA 5. Omdat ik op zoek was naar een PS4 en niet van shooters houd zoals een Destiny, of Call of Duty, had ik al snel mijn zinnen gezet om het GTA 5 pack. De vele lof verhalen over GTA 5 deed mij nog eens achter mijn oren krabben, maar ik besloot het toch zelf eerst eens te proberen. Hoge verwachtingen had ik niet omdat ik zoals eerder gezegd geen grote GTA fan was. Maar daar ben ik inmiddels al ruimschoots van terug gekomen. GTA 5 is een geweldige game en het geeft je een “experience” wat ik al lang niet meer heb mogen ervaren.
Zoveel keuzes – zoveel ervaringen
Aan het begin van GTA 5 voelde ik me als een klein jongetje dat voor de eerste keer naar de peuterspeelzaal gaat. Er zijn werkelijk waar zoveel mogelijkheden, keuzes dat het je soms duizelt van de mogelijkheden. Volg je echter het verhaal dan merk je al snel dat er een bepaalde lijn in de game zit. Natuurlijk is het mogelijk en ook leuk om hier af en toe van af te wijken en wat andere kleine missies op te pakken. Deze geven je nieuwe contacten en mogelijkheden. Ik wil hier echter geen review gaan neerzetten voor GTA 5, daar zijn er al genoeg van en iedereen weet onderhand wel wat er te doen en te zien is. Wel merkte ik al snel dat ik na het uitzetten van de PS4 terug verlangde naar de wereld van GTA 5. Op de een of andere manier was ik “hooked” en dat ben ik eigenlijk al heel lang niet meer écht geweest aan een game.
Oude man
Ik heb wel erg moeten wennen aan de vele knoppen en combinaties hiervan om een game als GTA 5 te spelen. Regelmatig moest ik terug naar het optiescherm om te kijken met welke knop je een bepaalde actie kon uitvoeren. Hierdoor heb ik bepaalde missies wel erg vaak over moeten doen. Grote kans dat iemand van veertien jaar deze in één keer had gedaan, maar ach ja, aan dat soort dingen merk je wel dat je als gamer ouder wordt. Uiteindelijk gaat het erom dat ik nog steeds kan genieten van een nieuwe console en de nieuwe generatie games. Natuurlijk verlies ik mijn retrogames niet uit het oog. Wanneer het allemaal te lastig wordt grijp ik graag terug naar een game als bijvoorbeeld Space Invaders waarbij je maar één knop nodig hebt. Reden genoeg om geen plaatsje te reserveren op het plaatselijke kerkplein. Dan maar kerstbomen verbranden in plaats van een afvallige gamer.
PlayStation Plus
Een andere mogelijkheid van PlayStation waar ik blij van word is het PlayStation Plus abonnement. Voor vijftien euro per drie maanden of vijftig euro voor een heel jaar haal je iedere maand zo’n drie of vier gratis games binnen. En het zijn niet de minste games. Volledige en toffe games staan iedere maand op je te wachten om binnen gehaald te worden. Omdat ik ook de bezitter ben van een PlayStation Vita ben ik dubbel zo gelukkig. Ook voor dat platform is het namelijk mogelijk om gratis games op te halen. Vaak zitten hier ook Indie games tussen. Leuk om te proberen, zeker wanneer ze gratis zijn!
Hoe denken jullie over de hedendaagse consoles en games? Doe je er aan mee of laat je het (bewust) links liggen?
Peter-Paul van Caam
Peter-Paul is vanaf het prille begin bij retrokings betrokken. Hij is verzot op de arcade klassiekers van de jaren ’80. Soms maakt hij een uitstapje naar de jaren ’90. Trotse eigenaar van de Retro Barn. Schrijft veel en controleert teksten. Oh ja, hij is ook vader van twee opgroeiende kinderen.
Follow Me:
Speel die oude spellen weer!
Nieuwe berichten
