Waarom retrogames? Artikel door gamejournalist Patrick van Leeuwen. Lees o.a. over oude klassiekers, moderne retrogames en de NES.
Regelmatig stel ik mezelf de vraag: waarom speel ik zo graag retrogames? Het is niet zo dat ik geen Xbox 360, Playstation 3 of Wii U in huis heb.
Ondanks dit betrap ik mezelf erop dat ik toch vaak terug grijp naar die ‘oude klassiekers’. Wanneer ik er toch voor kies op mijn Wii U weer eens aan te zetten dan speel ik Super Mario Bros U (wat in mijn ogen een ‘moderne retrogame’ is) of start ik de Virtual Console om oude games te doen herleven.
De trail campaign die Nintendo is gestart om de 30ste verjaardag van de Famicom te vieren heeft mij al veel spelplezier bezorgd. Tot de officiële launch van de Virtual Console brengt Nintendo iedere maand een klassieker voor slechts 30 cent! Tevens heb ik ervaren dat de Wii U gamepad een perfecte controller is om deze games onderuit gezakt op de bank te spelen. Deze maand is de NES klassieker: Punch Out!! voor 30 cent te downloaden uit de Nintendo e-shop en vorige maand heb ik F-Zero voor de SNES binnen gehaald. Ik heb het dan nog niet eens gehad over de games die nog op de planning staan: Kirby’s Adventure (NES) in april, Super Metroid (SNES) in mei , Yoshi (NES) in juni en last but not least Donkey Kong (NES) in juli.
Maar nu rest mij nog steeds de vraag: waarom grijp ik steeds weer terug naar die oude games? Waarom speel ik niet de nieuwste, grotere games met prachtige graphics waar je jezelf helemaal in kunt verliezen? Voor een groot deel heeft dit te maken met tijd. Bij het spelen van een retrogame zit ik binnen no time weer in het actiegeweld en speel ik verder waar ik gebleven was. Moderne games vragen vaak veel meer van mijn tijd, wil ik mezelf er echt mee vermaken. Toch is dit niet de enige reden. Ik wil ervoor waken dat ik niet verval in het: ‘vroeger was alles beter’, want dit is natuurlijk niet zo, maar wel ervaar ik dat tegenwoordig veel tijd wordt gestoken in prachtige graphics, steeds uitgebreidere werelden, reboots, poorts of nieuwe delen van moderne goed verkopende games. Wat goed verkoopt, wordt uitgemolken ‘tot de max’ en er is weinig durf voor nieuwe originele ideeën, gameplay of vernieuwende spelelementen.
Voor mij is gameplay het belangrijkst én misschien ligt daar wel het antwoord op mijn vraag: waarom grijp ik vaak terug naar die ‘oude klassiekers’? Simpelweg omdat ik de gameplay van retrogames vaak leuker vind!
Waarom speel jij zo graag retrogames?