Terwijl ik bezig was met het typen van mijn laatste review, schoten er wat gedachten door mijn hoofd. `Een spel uit 2005? Dat is toch helemaal niet retro joh, dat is pas negen jaar oud!´ Maar wat is dan wel precies retro? En wie bepaalt dat?
Je kan ook zeggen, dat spel is al negen jaar oud. In die negen jaar hebben een heleboel kinderen voor het eerst kennis gemaakt met games. Dat maakt een spel uit 2005 voor hen toch net zo nostalgisch als dat een Super Mario Bros voor ons is?
Ter vergelijking, tussen Wolfenstein 3D en Quake zit ´slechts´ zo’n vier jaar, en kijk eens wat een wereld van verschil dat al is. Voor de ene retrogamer is Wolfenstein 3D veel te modern, terwijl voor de ander Quake alweer te oud is. Retro is dus een heel rekbaar begrip.
vs.
Als je naar de etymologie van het woord gaat kijken, zie je vooral dat het staat voor ´terugkijken op iets´, dan wel ´iets dat opnieuw in de mode is geraakt´. In het geval van retrogames is dat wel duidelijk. De spellen van vroeger worden nu nog steeds met net zoveel liefde en plezier gespeeld als toen ze net nieuw in de winkel lagen.
Maar als je er even verder over na denkt.. is gamen eigenlijk ooit uit de mode geraakt? Ik weet niet hoe het met andere retrogamers zit, maar ik ben al sinds jonge leeftijd aan het gamen geslagen, en ben er nooit mee gestopt. Toegegeven, ik heb op een blauwe maandag mijn NES en SNES verkocht (nog steeds spijt van), maar dat was omdat ik eindelijk een eigen PC had gekregen op mijn kamer. En daar werden net zo goed veel spellen op gespeeld. Enkele jaren later besefte ik me dat ik mijn Nintendo’s nooit weg had moeten doen, en heb via Marktplaats dan ook snel de schade weer ingehaald.
Als je het zo gaat bekijken, zijn mijn Nintendo’s inderdaad ´opnieuw in de mode geraakt´ bij me. Dat zou mij dan dus een retrogamer maken. Maar ik ben wel altijd games blijven spelen, van toen tot nu. Dat maakt het ´retro´-voorvoegsel weer overbodig.
Uiteindelijk zijn we allemaal gewoon gamers.
Wat is jouw definitie van een retrogame?