Wolfenstein 3D retrogame review door Roy de Keijzer. Lees over blonde SS soldaten, Adolf Hitler en extreemrechtse denkbeelden.
Als ik denk aan Wolfenstein 3D (niet te verwarren met de legendarische arcade shooter: Operation Wolf of de stealthgame: Castle Wolfenstein uit 1981) dan denk ik aan eindeloze gangenstelsels vol hakenkruizen, hordes bruinhemdige Wehrmacht soldaten, blonde SS soldaten die: “Mein leben!” schreeuwen tot het neersteken van Duitse herdershonden afgeroomd met nazi marcheermuziek op de achtergrond. Inderdaad een behoorlijke gedachtestroom en bepaald niet een onschuldige game voor kinderen die graag een potje Mario speelden. Eigenlijk bizar dat mijn ouders het niet erg vonden dat ik dit spel als 8-jarige speelde. Toch heb ik in mijn jeugd veel plezier beleefd aan de game en heb ik er geen extreemrechtse denkbeelden aan over gehouden.
Wolfenstein 3D werd, net zoals de meeste Apogee PC games uit die periode, uitgegeven in een aantal episodes. De eerste episode was in 1991 als shareware verkrijgbaar en de andere vijf kon je later op floppy bestellen. De gratis eerste episode zullen de meeste lezers daarom ook waarschijnlijk goed herinneren? Ik heb deze in ieder geval – als klein mannetje – veel gespeeld, zodoende weet ik de meeste geheimen nog te vinden en zelfs de cheatcodes weet ik nog uit mijn hoofd. Ik speelde tegelijkertijd met mijn neef; de één liep door het level terwijl de ander het schietwerk deed. Enige tijd later kwam mijn oom langs met een doos vol floppy’s, waaronder kopietjes van de andere episodes!
Operatie Eisenfaust
Je speelt in deze game William B. J. Blazkowicz, een Amerikaanse spion van Poolse afkomst die op zoek is naar de geheime plannen van operatie Eisenfaust. Je bent door de Nazi’s gevangen genomen en ´verblijft´ in de kerker van het SS – kasteel: Wolfenstein. Na het neersteken van de gevangeniswachter neem je de Luger van een onfortuinlijke soldaat af. Al schietend probeer je te ontsnappen uit het eindeloze labyrint vol met soldaten en andere gevaren. Je moet sleutels vinden om dikke stalen deuren te openen, waardoor je verder in het level kan komen. Achter een poster of tussen bijvoorbeeld twee vaandels kunnen geheime gangen zitten. Vroeger zat ik tegen elk stukje muur te duwen, in de hoop om iets bijzonders te vinden. Maar van zo’n zoektocht werd ik vaak na een tijdje misselijk door de eindeloos draaiende rijen pixels, of verdwaalde ik, omdat veel stukken er hetzelfde uitzien. Toch was het verslavend om al die moffen neer te knallen en al snel had ik de shareware versie goed onder de knie.
Elke episode speelt zich af in een ander kasteel met een eigen thema, verhaal en natuurlijk een heel pakket aan nieuwe levels met een nieuw uiterlijk, geheimen, nieuwe vijanden en bazen. Zo zijn er in episode 2 holocaust zombies (waar ik als kind doodsbang voor was), kom je Gestapo agenten tegen en loop je generaal Fettgesicht en Otto Giftmacher tegen het lijf.
Wanneer je de lift naar het volgende level had gevonden zag je een pakkend ´statistics´ scherm, dat voor altijd op mijn netvlies staat gebrand. In de HUD zag je een portret van jezelf wat je huidige gezondheid status uitbeeldde. Hoe minder health, hoe gehavender het portret van William eruit zag, iets wat in latere FPS-games nog regelmatig terugkeerde. De verschillende wapens (al waren het er maar 4), het grote aantal levels, de kreten van de verschillende vijanden, health krijgen door het eten van hondenvoer, het vinden van geheime gangen met schatten, al deze factoren samen zorgden voor een onvergetelijke en zeer verslavende game. Ook de scene waar William uit het kasteel ontsnapt en een vreugdesprong maakt, zal ik nooit vergeten.
Hitler in een robotpak
Wolfenstein 3D is de genesis van de first-person shooter. Talloze ontwikkelaars ondernamen een poging om het succes te evenaren door de game na te maken. De enige échte ontwikkelaar van de game: ID Software is er groot van geworden en vele succesvolle, bepalende FPS games zoals Doom en Quake hadden nooit bestaan zonder deze game. Het is een van de grootste mijlpalen uit de gamehistorie en een zeer belangrijke inspiratiebron geweest voor de gehele gamesindustrie. De game heet niet voor niets Wolfenstein 3D, want het was één van de eerste revolutionaire games met een (beperkte) 3D-wereld.
De eindbaas van de derde episode is Adolf Hitler in een robotpak, wanneer hij je ziet roept hij: “Die! Allied Schweinehund!” Na een periode van kogels opvangen valt zijn robotpak af om je nog een laatste keer de volle lading te geven. Zijn dood zie je als replay; met zijn laatste kracht spuugt hij zijn laatste woorden eruit: “Eva..auf Wiedersehen!” Wat een eindbaas voor een game als deze en geef toe… wie krijgt daar nou geen glimlach van op zijn gezicht?
Niet vreemd dat de gangen vol fascistische symbolen, nazimuziek, holocaust zombies en de Führer in hoogst eigen persoon een hoop oproer in Duitsland veroorzaakten. De game werd in 1994 dan ook verboden en uit de schappen gehaald. Toch werd de game in de rest van de wereld een grote hit.
Het lijkt me sterk dat jullie lezers onbekend zijn met deze klassieker, mocht je het toch nooit gespeeld hebben, dan raad ik je ten zeerste aan om dit alsnog te doen. Het spel verscheen in 1992 op de PC en werd later alsnog uitgebracht op talloze consoles en handhelds. Natuurlijk volgden er games die door moesten gaan als dé opvolger van het origineel. Denk hierbij aan: Return to Castle Wolfenstein, Wolfstein: Enemy Territory en Wolfenstein (2009). Binnenkort komt er weer een nieuwe Wolfenstein game, genaamd: ‘Wolfenstein the New Order’. Eentje die ik met argusogen in de gaten houd.
Wisten jullie dat er in episode 3 een bonus level is met Pac-man spoken?
Laat in de reacties weten of je Wolfenstein 3D ook gespeeld hebt en vergeet niet op onze Facebook, Twitter en Youtube te abonneren.